menu posłuchaj nas na soundcloud

Ilustracja przyrodnicza

Czubatka Crested Tit (Lophophenes cristatus)

 

Czubatka

 

    Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: surowej umbry, umbry w odcieniu ugru i sieny, brązu, błękitnej szarości, francuskiej szarości, stalowej szarości, czerni, czekoladowego brązu, karminu o głęboko nasyconej czerwieni.  Upierzenie sikory jest skromne, bazujące na odcieniach brązu, bieli, szarości i czerni.

 

 

czubatka kol1

 

czubatka kol2

 

 

    Wierz ciała i ogon koloru brunatno szarego z lekkim płowym odcieniem. Spód ciała biały. Boki piersi białe z płowo szarym nalotem. Skrzydła szarobrązowe. Głowa zwieńczona charakterystycznym białym czubem, pokrytym czarnym upstrzeniem. Czarny podbródek i gardło łączy się z przodu wąskim paskiem okalającym szyję, a z tyłu przechodzi przez kark aż pod spód czuba. Brzeg pokryw usznych z czarnym konturem łączącym się z ledwie zaznaczonym paskiem ocznym tego samego koloru. Tęczówki oczu brązowo karminowe. Dziób czarny. Nogi jasno szare z odcieniem błękitu.

    Upierzenie ptaka przylega do ciała. Postać jest krótka. Głowa ozdobiona sterczącym czubem, podnoszonym w momencie ekscytacji lub zaniepokojenia.

 

 

Raniuszek Long-tailed Tit (Aegithalos caudatus)

 

 

    Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: brunatnej umbry, brązu, żółci, wiśniowej czerni, szarości, karminowej i winnej czerwieni. Do wykonania dzioba użyto ołówka 3B - 7B z domieszką brunatnej umbry.  Obrączkę powiekową oka wykończono żółcią chromową.

 

 

 

 

    W upierzeniu raniuszka (podgatunek północnoeuropejski) dominuje kolor biały pokrywający głowę, szyję, pierś, podbrzusze, pokrywy podogonowe. Na białym tle podbrzusza i ramion występuje winno różowy nalot. Złamaną bielą pokryte są również trzy pary zewnętrznych sterówek oraz brzegi lotek ramieniowych. Z bielą ptaka kontrastuje barwa brunatno czarna pokrywająca grzbiet, kuper, sterówki środkowe, lotki pierwszorzędowe, nogi i dziób. Raniuszek ma oczy czarne, otoczone grubymi powiekami. U młodych osobników powieki są początkowo barwy różowej później czerwonej, a u dorosłych żółtej. 

    Raniuszek wytworzył bardzo wiele rozmaitych form geograficznych w Europie i Azji odznaczając się tym samym zróżnicowaną barwą upierzenia (od czystej bieli po siną szarość).

    Drobny, filigranowy ptak. Wyróżnia go krótka i okrągła sylwetka. Powierzchnia ciała pokryta jest puszystym upierzeniem z wyraźnie kontrastującymi wypukłymi oczami, otoczonymi nabrzmiałymi powiekami. Dziub mały, krótki. Ogon stopniowany i niezwykle długi (do 63 % długości całej postaci).

 

 

Grubodziób Hawfinch (Coccothraustes coccothraustes)

 

 

   Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: umbry, brązu, sepii, terakoty, sieny, żółci i czerni, czekoladowego brązu, brązu, szarości, indyga, błękitnej szarości, cielistego różu. Do wykonania dzioba użyto ołówka, szarego błękitu, umbry, francuskiej szarości.

 

 

 

 

   W upierzeniu grubodzioba dominuje kolor brązowy w wielu odcieniach. Obramowanie dzioba, kantarek oraz podbródek barwy czarnej. Policzki, kuper żółtobrązowe, górna część głowy podobna, ale w ciemniejszym odcieniu. Kark szary. Grzbiet i barkówki ciemnobrązowe, pierś różowo brązowoszara. Podbrzusze i pokrywy podogonowe białe. Lotki pierwszorzędowe czarne z metalicznym połyskiem i białymi plamami widocznymi tylko w locie. Kilka lotek z tej grupy cechuje charakterystyczna deformacja. Lotki drugorzędowe brunatno-brązowe. Na pokrywach skrzydłowych szeroka biała pręga, przechodząca w stronę grzbietu w kolor brązowy. Najbardziej charakterystyczną częścią ptaka jest potężny dziób. Kolorystycznie zmienny, w jesieni żółtawo-perłowy, a w okresie od grudnia do sierpnia łupkowo-niebieski z ciemniejszymi brzegami.

   Upierzenie ptaka przylega do ciała. Postać jest krótka, z szeroką i mocno zbudowana piersią. Lotki na końcach są rozszerzone i ścięte. Dziób masywny i duży, wykorzystywany przez ptaka do rozgryzania twardych pestek. Dolna szczęka dzioba ma bardzo szeroki brzeg. Górna cześć z kolei jest bardzo ostra i zaopatrzona w kilka karbów. Czaszka silna a mięśnie szczęk tak duże, że zachodzą na górną część głowy nadając jej nieco kanciasty kształt. Ogon krótki.

 

 

Szczygieł Goldfinch (Carduelis carduelis)

 

 

   Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: czerwieni, umbry, brązu, sepii, terakoty, złota, sieny, żółci i czerni. Do wykonania dziobu użyto ołówka oraz kredek w odcieniu cielistego różu, czerni.

 

 

 

 

   Szczygieł jest barwnym łuszczakiem. Przednią część głowy aż do oka ma karminowoczerwoną. Policzki i środek piersi, brzuch oraz kuper są czysto białe. Grzbiet, boki ciała i dwie plamy na piersi są cynamonowo-brązowe. Wierz głowy, pręga za uszami, skrzydła oraz ogon są czarne. Przez skrzydło przechodzi szeroka, charakterystyczna żółta pręga. Lotki ramieniowe oraz sterówki są czarne wykazując na końcach mniej lub bardziej wyraźne białe nieregularne perełki. Na dwóch parach zewnętrznych sterówki mają wyraźnie białe wewnętrzne chorągiewki.

   Dziób jest ostry i wydłużny, koloru cielistego, z czarnym zakończeniem. Oczy orzechowo-ciemno-brązowe w czarnej ramie. Nogi brązowe. Upierzenie ptaka przylega do ciała. Postać jest wysmukła i gładka. Bardzo charakterystyczny dla ptaka dziób jest ostry i wydłużny.

 

 

Modraszka Blue Tit (Cyanistes caeruleus)

 

 

   Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: czerni, szarości, błękitu, kobaltowego błękitu, szarego błękitu, sepii, brązu, żółci, żółci cytrynowej. 

 

 

 

 

   Sikora charakterystyczna z uwagi na kontrastujące z żółtą piersią błękitno niebieskie ubarwienie skrzydeł. Wierzch głowy zdobi jasnoniebieska czapeczka, która na obrzeżach przechodzi w ciemniejszą tonacje. Pozostała część głowy jest biała z czarnym podbródkiem i gardłem. Pasek oczny oraz obroża okalająca szyję ciemnoniebieskie. Spód ciała jest żółty z ciemną kreską biegnącą przez środek brzucha. Grzbiet zielonkawy, lotki i sterówki niebieskie. Skrzydła zdobi biała pręga. Nogi szare z błękitnym odcieniem.

   Postać ptaka jest mała. Skrzydła i szyja krótkie. Głowa okrągła. Dziób mały, mocny z ostrymi krawędziami. 

 

 

Rudzik Robin (Erithacus rubecula)

 

 

    Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: francuskiej szarości, metalu, sepii, brązowej ochry, terrakoty, czekolady, pomarańczu, sienny, brązu i czerni. 

 

 

 

 

    Ptak z rodziny muchołówkowatych o bardzo dużej delikatności i ujmującej subtelności. Wyróżnia się dużą rdzawoczerwoną plamą pokrywającą czoło, okolice oczu, i podgardle. Plama sięga aż do połowy piersi. Otaczają ją pióra, ubarwione delikatnym niebieskoszarym odcieniem. Z kolei wierzch, skrzydła i ogon są oliwkowo-szare z delikatnym odcieniem brązu. Oko jest ciemnobrązowe, dziób i nogi koloru rogu. Brzuch jest bystro biały, podobnie jak pióra pod ogonem. Co ciekawe - młode osobniki nie mają rdzawo czerwonej plamy ani też białego brzucha tylko są całe oliwkowo-szaro-brązowe, obficie upstrzone jaśniejszymi plamkami na wierzchu i ciemniejszymi "chmurkami" na spodzie.

    Postać ptaka jest mała i okrągła. Pierś wypukła a brzuch zapadły. Nogi cienkie i umieszczone blisko nasady ogona. Skrzydła luźno ułożone i lekko obwisłe. Oczy bardzo duże i wyraziste, dziób krótki.   

 

 

Gil Bullfinch (Pyrrhula pyrrhula)

 

 

   Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: czerwieni, brązowej umbry, sepii, i czerni. 

 

 

 

 

    Ziarnojad z rodziny łuszczaków charakterystyczny z uwagi na jaskrawoczerwoną pierś. Grzbiet niebieskawo popielaty z czerwonymi prześwitami, skrzydła, ogon oraz czapka na głowie czarne z połyskiem. Brzuch, kuper i skośna pręga na skrzydłach - białe, dziób czarny, nogi i tęczówki brązowe. Upierzenie miękkie i gęste. 

    Postać ptaka krępa. Głowa okrągła z masywną grubą szyją i krótkim, grubym, stożkowatym dziobem.

 

 

Kowalik Nuthatch (Sitta europaea)

 

 

    Ilustracja wykonana kredkami ołówkowymi o barwie: szarego i kobaltowego błękitu, indyga, francuskiej szarości, metalu, sienny, brązowej ochry, brązu, umbry i czerni.

 

 

 

 

    W naturze barwy kowalika są subtelne. Wierzch ciała, lotki i sterówki środkowe są niebieskoszare. Od kąta dzioba przechodzi przez oko i ucho aż do szyi szeroki czarny pasek oczny, a tuż ponad nim wąska biała brew. Policzki oraz podgardle białe. Pierś i brzuch bardzo zmienne w kolorze, w zależności od podgatunku, od nasyconego odcieniu cynamonowo żółtawego do zupełnie białego. Zewnętrzne sterówki są koloru czarnego z białą plamą na pierwszych trzech parach. Dziób niebieskoszary z ciemnym końcem, nogi brązowożółte. Oczy orzechowo brązowe z odcieniem czerni.

    Postać ptaka krótka i wysmukła. Głowa stożkowata, szyja szeroka, dziób długi i szydłowaty. Ogon krótki, złożony z miękkich piór.

 

 

Warsztat

   

    Miejsce wyciszenia, odreagowania i zachwytu nad szczegółami świata przyrody. Tak, to warsztat, w którym zaszywam się w każdej wolnej chwili by nacieszyć oczy i ciekawość światem roślin zwierząt owadów czy ptaków. Całe dzieciństwo to przyroda, górskie łąki i ogród pachnący kwiatami. Całe dorosłe życie to potrzeba bliskości przyrody. 

 

  

    W świecie przyrody nie ma ograniczeń, wszystko jest możliwe i zaskakujące. Wszystko idealne w szczegółach, kolorach, fakturach czy kształtach. Wystarczy tylko chłonąć, przyglądać się, słuchać i analizować.

    Zaczęło się od rysunku ołówkiem. Z czasem potrzeba koloru wprowadziła kredki, akwarele i oleje.  Szczegółowa analiza budowy „obiektów” była już samowolną reakcją na pasję Dawida – ornitologię. 

   Rysując czy malując próbuję odnieść się do oryginału w naturalnym środowisku. Dobór barw, budowa piór, struktura sierści, układ mięśni to wszystko ma znaczenie, bo składa się na obiekt idealny. Moim skromnym wkładem jest tylko wykonanie ilustracji, które można oglądać na stronie oraz dodatkowo na profilu facebook: Alicja Topolska ILUSTRACJA PRZYRODNICZA.  

 

menu